ای امام رانده شده از امت - عبدالحسین مخلص ابادی

آه ای سرور پشت تمامی ناله ها
آه ای بهانه ی نفس صبح ژاله ها
آه ای هزار ساله شراب محمدی
سرمست سرخی ات لبه های پیاله ها
در انتظار آمدنت یک جهان شوم
در انتظار وصل تو هشتاد ساله ها
بی تو صفا و مروه صفایی نمی دهد
این را نوشته اند درون رساله ها
گل کرده روی خاک حجاز از قدوم تو
روییده پای کعبه برای تو لاله ها
باید بگیری ارثیه ی مادری خود
ارث نبی و خانه و باغ و قباله ها
اصلا مدینه رفتن تو دیدنی تر است
باغ فدک گرفتن تو دیدنی تر است .

عبدالحــسین