حضرت خدیجه (س) - عبدالحسین مخلص ابادی

ای وجودت همه ایمان خدا

ای بدهکار دو چشمت دریا

ای به ظاهر جلواتت بانو

ای به سجاده تمامت حوراء

خنده هایت همه اش نزد رسول

اشکهایت همه در شب به خفا

خانه ات راه عبور ملک و

ثروتت داده به اسلام بقا

دانش آموز کلاست مریم

دامنت محفل انس زهرا (س)

یک نخ معجرتان از نرگس

جنس روبنده تان از طوبا

هر زمانی که زمسجد آمد

هر زمانی که نبی دید جفا

هر زمان بعد رسیدن از جنگ

یا پس از دفن و وداع شهدا

عالمی غم که به قلبش هم بود

با وجود تو گرفته است جلا

ولی افسوس تورا داد زدست

وای از آن دم که نچرخد دنیا

وای از غصه ی بی مادری و

وای از داغ دل دخترها

مادری رفت به دختر چه گذشت

وسط جمعیتی بی پروا

تازه داماد عزیزِ امروز

علیِ خانه نشینِ فردا

دختر تازه عروس مادر

نوگلی هم وسط آن بلوا...

آخر قصه ی ما هم داغی

که به جا ماند به روی دلها...

 عبدالحسین